മനുഷ്യൻ

ഒരു വര മറ്റൊരു വരയോട്
പക്ഷി പക്ഷിയോടും...
കാലം കാലത്തോടും...
നരച്ച തുരങ്കത്തിലൂടെ സഞ്ചരിച്ചു
ഈ പാതയിൽ ഞാൻ..

കൂട്ടം തെറ്റിയ പക്ഷി പാടുന്നതും
ഞാൻ പാടാൻ കൊതിക്കുന്നതും..
എനിക്കാ പക്ഷിയെ പരിചയപ്പെടുത്തണമെന്നുണ്ട്,
എനിക്ക് ഭാഷ വഴങ്ങാതെ..

എന്റെ പ്രണയം ജനാലയിലൂടെ കാണാവുന്ന
ചതുരനാകാശം...
എന്നിൽ മുറുകുന്ന ചങ്ങലകൾ,
ഇനിയുമെന്റെ ആകാശത്തെ ചുരുക്കും.
പിന്നെ ഞാൻ?!

ഈ ചങ്ങല പൊട്ടിച്ചെറിയൂ,
ഈ ചുവർ തകർക്കൂ,
വികൃതമായ സ്വപ്നങ്ങളിൽ നിന്നും മോചിപ്പിക്കൂ..
ഞാൻ നിനക്കായി ഒരാകാശം പണിയാം,
ഒരു സമുദ്രം നൽകാം.

എനിക്കറിയാം
ഈ മതിലിനപ്പുറമാണ് പേരില്ലാത്ത
ഊരില്ലാത്ത,
നാൾവഴിയില്ലാത്ത ഞാൻ.
ആ ഞാൻ മനുഷ്യൻ..